Некои веруваат дека караниците кај паровите сведочат за несклад во семејниот живот, па затоа се обидуваат да ги држат во вештачки граници на замислена смиреност.
Други, пак, веруваат дека живот без расправии е знак на студенило, што значи дека не е важно колку често летаат чинии или, сè почесто, гаџети – главното е дека чувствата се живи. Но, најинтересно е што и двата става можат да бидат целосно точни, особено ако се спојат некаде на златната средина.
Се чини дека нема ништо почудно од учење како правилно да се расправаме, бидејќи секој од нас има свој темперамент, свои погледи на животот и свои искуства, кои потекнуваат од детството кога сме гледале како се караат нашите родители. Но, сепак, постојат непобитни правила кои мора да се прифатат за да не се уништи врската. Зашто, секогаш е полесно и побрзо да срушите нешто отколку да ја преиспитате својата позиција во расправијата.
Играње тенис
Класичната расправија може да се замисли како обична тениска игра: вас ве обвинуваат, а вие возвраќате со обвинување. И така во круг. Од психолошка гледна точка, ваквото однесување е резултат на чувство на нарушување на личните граници или, поедноставно кажано, чувството на понижување поради обвинувањата.
Токму затоа се трудиме со сите сили да го одбраниме своето достоинство, а во таква ситуација најлесно е да возвратиме.
Суштината е очигледна: од расправија за едно прашање, луѓето често преминуваат на цел список приговори еден кон друг. Токму тука е важно да умеете да застанете навреме или внимателно да се обидете да го забавите противникот, кој ве оддалечува од темата на разговорот. Никој не вели дека треба да ги задржувате своите забелешки во себе, но може да создадете некаква рамка – задолжително изнесете го својот приговор, но не излегувајте надвор од границите на конкретната дискусија. Прво, на тој начин побрзо ќе ја завршите расправата, која иако не е пријатна, е важна за взаемното разбирање. Второ, нема да се покаете што не сте се воздржале и сте кажале повеќе отколку што сте сакале.
И ти и целата твоја „банда“
Навиката во расправија да вклучите не само тие што се засегнати, туку и оние кои генерално ве нервираат, е класична грешка на многумина. Често се случува пар да се расправа околу, на пример, купување мебел, а во жарот на кавгата одеднаш испаѓа дека мажот има ужасен вкус, исто како и неговата мајка. Но, зошто намерно да понижуваме само за да „победиме“ во расправијата? Емоциите некаде нè туркаат да кажеме премногу, но понекогаш тоа не го правиме затоа што навистина така мислиме, туку едноставно за да возвратиме.
Каков е резултатот? Страстите се разгоруваат, емоциите сè повеќе се подгреваат, тоналитетот се менува. Од суштинско значење е да умеете да се запрете на време – почнете ментално да броите до сто, излезете од собата, направете нешто за да ја смирите ситуацијата.
Немате толеранција ниту милост
Кога расправиите преминуваат во емоционално малтретирање, ситуацијата станува опасна. Луѓето често на страстите им припишуваат постапки кои всушност не треба ниту да се толерираат, ниту да се дозволуваат. На пример, систематско понижување на партнерот, разбивање предмети (особено оние кои имаат емотивна вредност за „жртвата“), се сигнали за токсично однесување.
Уцените и манипулациите, за жал, се честа појава, особено во форма која жените честопати ја сметаат за нормална – ограничување на одредени постапки или желби на жената од страна на партнерот, со закана за раскинување или некакви други санкции.
Најважно е да разберете дека расправијата не е вонредна состојба во врската, туку само израз на незадоволство или несогласување на еден партнер, при што целта е пронаоѓање заедничко решение. Тоа значи дека во ваков разговор нема место за закани, манипулации, обвинувања или понижувања.
Зашто, кршењето чинии не е дел од дивата страст за која сонуваат тинејџерите – тоа повеќе е знак на незрела личност која не знае како да ги користи зборовите како аргумент и на тој начин ја покажува својата немоќ. Токму затоа, вреди да се запрашате – дали навистина сакате да го делите својот живот со ваква личност?
