Прв знак дека вашата анксиозност се доближува до паничен напад

Знак број 1 дека вашата анксиозност е на раб да прерасне во паничен напад

Понекогаш мозокот почнува да „зуи“ како радио кое не знае сам да се исклучи.

За помалку од половина минута, мислите скокаат од „Ја заборавив стоматолошката контрола“ → „Ами ако имам рак?“ → „Дали пијам доволно вода?“. И сето тоа без реална причина. Психотерапевтката Клер Патерсон од British Association for Counselling and Psychotherapy го објаснува ова вака: „Телото останува заглавено во режим на аларм кој е постојано вклучен, иако нема реална, присутна опасност.“

И додека милиони луѓе ширум светот живеат со анксиозни нарушувања, чекањата за психолошка помош стануваат сè подолги – понекогаш и до речиси две години. Затоа многумина бараат алтернативни начини за смирување – преку плетење или други креативни хобија кои му даваат одмор на умот.

Каде е границата помеѓу нормален стрес и анксиозност како проблем?

• Стрес: Се појавува пред важен настан (на пример, презентација) и исчезнува кога се ќе помине.
• Анксиозност: Останува, дури и откако настанот ќе заврши. Мозокот те држи во постојан „бори се – бегај – замрзни се“ режим.

Патерсон вели: „Не е сè само во твојата глава – тоа е реална, физиолошка реакција.“

Црвено знаме бр. 1: Катастрофално размислување

Кога умот автоматски скаче на најлошото можно сценарио за сè што се случува (или може да се случи), анксиозноста веќе е на вратата.

Животни примери: Се обидуваш да се сконцентрираш, а мислите ти одат: „Го заборавив стоматологот“ → „Што ако имам рак?“ → „Морам да пијам повеќе вода“, сето тоа за 30 секунди.

Лежиш во кревет во 2 часот наутро и мислиш: „Што ако го изгубам работното место? Ако не можам да го отплатам кредитот? Ако завршам на улица?“

Партнерот доцни со одговор? Прво што ти паѓа на ум: „Имал несреќа“ или „Ќе ме остави“.

Уште 7 знаци дека анксиозноста ти се лизга од контрола

1. Прекумерно анализирање на туѓи погледи, паузи или тон на глас.
2. Избегнување луѓе и планови затоа што се чувствуваш премногу преоптоварено.
3. Остра самокритика: „Што не е во ред со мене?“
4. Комбинација од неодлучност и перфекционизам, што води кон одложување.
5. Физички симптоми: напнатост во мускулите, главоболки, вртоглавица, па и панични напади.
6. Неможност да се смириш без надворешна помош.
7. Постојано, ниско ниво на тензија во стомакот без јасна причина.

Брз SOS водич за намалување на тензијата

• 90 секунди дишење: вдиши 4 секунди, задржи 2, издиши 6–8 секунди.
• Именувај го чувството: „Во моментот чувствувам анксиозност поради мисла. Телото се обидува да ме заштити.“
• Метода 5–4–3–2–1: 5 нешта што ги гледаш, 4 што ги слушаш, 3 што ги допираш, 2 што ги мирисаш, 1 што го чувствуваш како вкус.
• Размрдaј го телото: опушти ги рамената, вилиците, дланките, прошетај неколку минути.
• Провери ги основните потреби: сон, храна, вода, сонце, движење.

Кога паничниот напад затропа на врата

• Кажи си: „Ова е паничен напад, не срцев удар – ќе помине.“
• Стави рака на градите или стомакот и забави го дишењето.
• Измиј ги рацете со ладна вода или стави мраз на вратот.
• Не бегај од ситуацијата – остани додека бранoт не помине.