Мајката на Наташа Миљковиќ го одредила животот на познатата водителка
Новинарката и водителка Наташа Миљковиќ многумина ја знаат како насмеана личност, но имала далеку потешко детство отколку што би можело да се заклучи од нејзиниот карактер. Нејзината мајка во деведесеттите години работела во затвор, а презафатеноста на нејзиниот татко со работа дополнително влијаела врз нејзиното растење.
„Мајка ми работеше во затвор. Беше социјален работник во болницата, и носеше ужасно тешки приказни од работа, а татко ми работеше во ‘Вечерње новости’. Беше новинар и ретко го имаше дома. Кога и да дојдеше, се повлекуваше во својата соба и читаше весници. Јас сум единка, немам ни брат ни сестра и моето растење беше – живеам сама со себе“ – раскажа водителката и додаде дека мајка ѝ правела сè за семејството.
„Тоа беа деведесеттите. Бев второ одделение во гимназија, па решив со другарка да излезам во ‘Точка’ во Домот на млади. Влезниот билет чинеше половина марка, а мајка ми во тој период заработуваше две марки – значи, четвртина од нејзината плата одеше на тој излез. Не знам како ја минувавме таа криза, но кога ќе отидеш во ‘Точка’, забораваш на сè. Беше убаво, весело. Тоа беа моите први излегувања“ – се присети Наташа.
Мајката на Наташа Миљковиќ многу ја научила познатата новинарка.
„Научив дека жените се поспособни да ги издржат тешките времиња. Во нив едноставно се буди тој нагон за преживување, за зачувување на животот на своето дете, без разлика на возраста. Опстанувавме затоа што мојата мајка секој викенд патуваше за Бугарија, во Софија, градот каде што татко ми живееше и работеше како дописник. Но, таа не одеше кај него, туку продолжуваше со воз за Истанбул, на некој пазар, од каде што носеше стока што ја испраќаше во Добој кај мојата тетка, која тоа го продаваше во бутик – од тоа живеевме“ – раскажа таа во емисијата Балканском улицом, признавајќи дека нејзиното детство го обликувало нејзиниот живот.
„Неодамна му реков на пријател кој беше во слична животна ситуација: ‘Сè е добро додека не се гледа, додека однадвор изгледаме како да сме во ред.’ Тој ми рече: ‘Боже, колку си иронична!’ Подобро е да го испуштиме тоа незадоволство од себе и да одиме на терапија кога ќе биде потребно, да побараме помош. Стигнуваме до моменти кога едноставно потонуваме. Бев на психотерапија неколку пати во животот, но сè тоа веќе го знам.“
„Денес добро се познавам себеси, знам каде се корените на моите проблеми. Моето детство не беше најсреќно на светот, и сите несигурности и проблеми што ме следеа понатаму ги носам уште од тогаш. Бидејќи сè знам, се трудам како родител во воспитувањето на мојот син Лазар да ги исправам тие грешки, да му дадам работи што јас не ги добивав“ – заклучи Наташа во интервју за магазинот Глорија.
