ДАЛИ ЗНАЕТЕ КОЛКУ ГОДИНИ ВИ „ЈАДЕ“ ЕКРАНОТ? НЕ Е ЗА ОНИЕ СО СЛАБО СРЦЕ

Замислете некој да снима секоја секунда од вашиот живот – буквално сè. Колку навистина би сакале да го погледнеме тој снимка? Спојлери: нема да ве шокира колку спиете или работите, туку колку непрестано скролате.

Во вирална епизода на еден подкаст, авторката и мотивациска говорничка Мел Робинс и професорот на Универзитетот во Њујорк, Адам Алтер, откриваат разочарувачки бројки: просечниот човек денес поминува меѓу 15 и 20 години од животот – да, цели дваесет години! – загледан во екран, најчесто мобилен телефон.

СКРОЛАЊЕ ШТО НЕ ПОЛНИ, ТУКУ НЕ ИСПРАЗНУВА

Го знаете тој момент кога си ветувате дека ќе легнете порано, а завршувате во 2 по полноќ скролајќи едно видео по друго? Мел Робинс го опишува тоа совршено: „На крајот од денот си испразнет. Никој ништо не ти бара и единствено што сакаш е да… исчезнеш во скролањето. Не мораш ни да бидеш присутен.“

Иако изгледа како начин за одмор, тој момент е лажен, вели професорот Алтер. Наместо вистински да се одмориме – со разговор со пријател, лесна прошетка или добра книга – ние го бираме најлесниот пат, што парадоксално нѐ прави уште поуморни.

И ШТО ОСТАНУВА ПО 20 ГОДИНИ СКРОЛАЊЕ? ПРАЗНИНА

Застрашувачката бројка кажува сè: ако продолжиме со ова темпо, можеме да изгубиме цели две децении од животот гледајќи во екран – и тоа без вистински спомен за тоа што сме гледале. Прашањето е: дали тоа навистина нѐ исполнува?

Решението? Помалку е повеќе.

Алтер советува да се вратиме кон основите:

• Да поминеме време во природа, без телефон.
• Да разговараме со луѓе, очи во очи.
• Да одвоиме макар 10 минути дневно без нотификации, саати и рокови. Само тишина и мисли.

Не мора да бегате во планина – доволно е да ги затворите очите и да го слушате сопствениот здив или смеа на некој до вас. Тоа е вистински одмор.

Следниот пат кога раката автоматски ќе тргне кон телефонот, запрашајте се: Дали ова ме исполнува или само ме празни уште повеќе?

Ако одговорот е второто – затворете ја апликацијата и свртете се кон нешто вистинско. Животот е премногу вреден за да го поминеме скролајќи „до бесвест“.